Kho Kho Information in Marathi – खो खो खेळाची माहिती मराठीत: खो-खो हा एक पारंपारिक भारतीय क्रीडा खेळ आहे, जो प्राचीन भारतातील सर्वात जुन्या मैदानी खेळांपैकी एक आहे. हा भारतीय उपखंडातील दोन सर्वात लोकप्रिय पारंपारिक टॅग खेळांपैकी एक आहे, दुसरा कबड्डी आहे. खो-खो हा पंधरापैकी बारा नामांकित खेळाडूंच्या दोन संघांद्वारे खेळला जातो, त्यापैकी नऊ खेळाडू मैदानात प्रवेश करतात जे त्यांच्या गुडघ्यावर बसतात (चेझिंग टीम), आणि तीन अतिरिक्त (बचाव करणारा संघ) जे विरोधी संघाच्या इतर सदस्यांचा स्पर्श टाळण्याचा प्रयत्न करतात.
Kho Kho Information in Marathi
Kho Kho खेळ संपूर्ण दक्षिण आशियामध्ये मोठ्या प्रमाणावर खेळला जातो आणि दक्षिण आफ्रिका आणि इंग्लंड सारख्या दक्षिण आशियाच्या बाहेरील प्रदेशांमध्ये त्याचे मजबूत अस्तित्व आहे. हा भारत आणि पाकिस्तानमधील शाळकरी मुलांद्वारे खेळला जातो आणि हा एक स्पर्धात्मक खेळ आहे. हा एक खेळ आहे जो तग धरण्याची क्षमता वाढविण्यास मदत करतो आणि शालेय मुलांच्या मोटर, सामाजिक आणि मानसिक विकासास मदत करतो. Kho Kho खेळल्याने मुले चांगली, मजबूत, प्रेरित, उत्साही आणि तरुण राहतात, चांगले समन्वय आणि लवचिकता निर्माण करण्यास मदत करतात.
खेळाचे नियम
खो-खोमध्ये दोन संघ असतात. प्रत्येक संघात 12 खेळाडू असतात. पण एकावेळी 9 खेळाडू खेळतात. खेळ दोन भागात विभागलेला आहे. दोन भागांमध्ये 5 मिनिटांचा विश्रांतीचा कालावधी आहे. प्रत्येक भागात पुन्हा दोन उपविभाग आहेत. पहिल्या विभागात, पहिला संघ पाठलाग करतो आणि दुसरा संघ बचाव करतो. दुसऱ्या विभागात, पहिला संघ बचाव करतो आणि दुसरा पाठलाग करतो. दोन्ही उपविभागांमध्ये 2 मिनिटांचा विश्रांतीचा कालावधी आहे. थोडक्यात, संपूर्ण गेम सुमारे 37 मिनिटे चालतो (7+2+7+ 5+7+2+7).
खेळाच्या सुरुवातीला, पाठलाग करणाऱ्या संघाचे आठ खेळाडू दोन खांबांमधील आठ चौकोनात एकमेकांसमोर विरुद्ध दिशेने बसतात. नववा खेळाडू कोणत्याही एका खांबाजवळ उभा असतो. बचाव करणाऱ्या संघाचे तीन खेळाडू मैदानात असतात. खेळाच्या सुरुवातीला, पाठलाग करणाऱ्या संघाचा नववा खेळाडू बचाव करणाऱ्या संघाच्या तीन खेळाडूंना बाद करण्याचा प्रयत्न करतो. पाठलाग करणाऱ्या खेळाडूला खालील निर्बंध लागू होतात.
- एकदा एका खांबाकडील दिशा पकडल्यावर तो आपली दिशा बदलू शकत नाही (खांबाला स्पर्श करून तो आपली दिशा बदलू शकतो)
- तो दोन खांबाना जोडणारी रेषा ओलांडू शकत नाही पळण्याची दिशा बदलण्यासाठी पकडणारा खेळाडू इतर खेळाडूंना खो देऊ शकतो. खो देण्याची प्रक्रिया पुढीलप्रमाणे घडते.
- पळणारा खेळाडू मैदानाच्या ज्या बाजूस असेल, त्या बाजूस तोंड करून बसलेल्या खेळाडूलाच तो खो देऊ शकतो
- खो देताना पळणारा खेळाडू खो दिल्या जाणाऱ्या खेळाडूच्या पाठीवर थाप मारुन ‘खो’ असा आवाज करतो.
- खो घेतलेला खेळाडू मग, त्याचे तोंड असलेल्या बाजूस उजव्या किंवा डाव्या दिशेस (पकडण्यासाठी) पळण्यास सुरुवात करतो.
- ज्याने खो दिलेला आहे तो खेळाडु, खो घेतलेल्या खेळाडुची जागा घेतो.
वरील प्रकारे खो-खोची साखळी सुरू रहाते. बचाव करणाऱ्या खेळाडूवर मैदानात पळताना कोणतेही निर्बंध नसतात. कोणताही बचाव करणारा खेळाडू खालील प्रकारांनी बाद होऊ शकतो
- पकडणाऱ्या खेळाडूने (बचाव करणाऱ्या खेळाडूस) तळ्हाताने स्पर्श केल्यावर.
- बचाव करणारा खेळाडू मैदानाबाहेर गेल्यास.
- बचाव करणारा खेळाडूने मैदानात उशीरा प्रवेश केल्यास.
हे सुद्धा वाचा –
